Zdrada małżeńska bez wątpienia jest zachowaniem moralnie nagannym i oczywiście niepożądanym w każdej relacji uczuciowej, czy to damsko- męskiej czy przyjacielskiej. Takie sytuacje bardzo często stają się powodem wieloletnich sporów pomiędzy partnerami, a odciskając się głębokim piętnem na jakości ich wspólnego życia mogą stać się prostą drogą do wypełnienia koniecznych przesłanek rozwodu. Małżonek dopuszczający się zdrady może zostać w toku postępowania rozwodowego uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, co niesie za sobą szereg poważnych konsekwencji.
Zdrada małżeńska – rozwód
Po pierwsze, małżonek wyłącznie winny nie może żądać rozwodu.
„Rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. (art. 56 § 3 k.r.o.)”
Jak wynika z cytowanego przepisu małżonek, który zostanie uznany za wyłącznie winnego, nie może żądać rozwodu. Może się zatem zdarzyć, że zdrada wykluczy możliwość uzyskania rozwodu i małżonek, który się jej dopuścił nie będzie mógł faktycznie zakończyć małżeństwa bez zgody małżonka zdradzonego.
Oczywiście istnieją sytuację, uzasadnione zasadami współżycia społecznego, gdy mimo braku takiej zgody, sąd rozwód orzeknie, jednakże każdorazowo zależy to od uznania sądu, nie jest zatem ani pewne, ani tym bardziej oczywiste.
Po drugie, orzeczenie o wyłącznej winie powoduje również, że były mąż/ żona aby uzyskać alimenty nie musi wykazywać, iż znajduje się w stanie niedostatku, jak ma to miejsce w sytuacji, gdy rozkładu pożycia winni są oboje partnerzy.
„Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. (art. 60 par. 2 k.r.o.”)
W takim przypadku wystarczy, aby małżonek niewinny wykazał iż rozwód pociągnął za sobą pogorszenie jego/jej sytuacji materialnej. Wydaje się, iż w większości wypadków, nie będzie to kłopotliwe, zważywszy na zmniejszenie budżetu, jakim dysponuje rozwiedziona osoba, o pensję byłego małżonka. Małżonek, który dopuścił się zdrady, może zatem być zobowiązany do zapewnienia wsparcia finansowego byłego już małżonka, w taki sposób, by jego/jej dotychczasowy standard życia nie uległ obniżeniu.
Po wtóre, na skutek zdrady małżeńskiej dojść może nie tylko do wypełnienia przesłanek rozwiązania małżeństwa, lecz też do naruszenia dóbr osobistych osoby zdradzonej.
Dobra osobiste, jako przysługujące każdemu człowiekowi, niezbywalne prawa, nie mają swojej definicji, jednak Kodeks cywilny zawiera katalog przykładowych dóbr, jak zdrowie, wolność, cześć, wizerunek. Wszystkie one podlegają ochronie prawnej. Osoba, której dobro zostało naruszone, może domagać się zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Skutkiem zdrady może być rozstrój zdrowia zdradzonej osoby, jej stygmatyzacja, narażenie na złośliwe pomówienia i komentarze osób trzecich, i inne. Z pewnością może dojść do naruszenia takich dóbr osobistych jak zdrowie, cześć i godność zdradzanej osoby, co będzie rodziło obowiązek zadośćuczynienia ze strony małżonka dopuszczającego się zdrady.
Jak wynika z poważnych rozważań, zdrada, jako stan rzeczy mający niepodważalny wpływ na jakość kontaktów między partnerami, ich więzi i zażyłość, może mieć również doniosłe konsekwencje prawne i finansowe, które warto rozważyć, nim zdecydujemy o nawiązaniu pozamałżeńskiej relacji.
W razie pytań zapraszamy do kontaktu z kancelarią.
Asystent prawny Aleksandra Stefanowicz
Adw. Aleksandra Kręglewska – Tabędzka